تاریخچه روان درمانی یا مشاوره فردی

اصطلاح روان درمانی (psychotherapy) از کلمات یونانی به معنی روح و شفا گرفته شده است. یونانیان باستان احتمالاً اولین کسانی بودند که مسائل مربوط به سلامت روان را نیز در کنار شرایط جسمی و روانی در نظر گرفته‌اند. برای مثال، آن‌ها فواید استفاده از کلمات تشویق‌کننده را هنگام گفتگو با افراد مبتلا به آسیب‌های روانی تشخیص دادند. با این حال، درک یونانیان باستان از مسائل مربوط به سلامت روان بسیار محدود بود و باورهای نادرستی نیز در مورد سلامت روان داشتند. به عنوان مثال، به باور آن‌ها فقط زنان هیستری را تجربه می‌کنند. همچنین اعتقاد بر این بود که حمام کردن یک درمان موثر برای افراد مبتلا به افسردگی است.

علاوه بر این، در یونان باستان درمان بیماری‌های روانی مزمن، اغلب خشن و با روش‌هایی غیرانسانی صوت می‌گرفت. در سال 1773، اولین پناهگاه بیماران روانی در آمریکای شمالی تأسیس شد. در پایان قرن نوزدهم، اکثر شهرهای آمریکا دارای پناهگاه بودند. اغلب افراد پذیرفته شده در پناهگاه، به ندرت مرکز را ترک می‌کردند. این منجر به افزایش پیوسته جمعیت افراد پناهنده شد. با این حال، مراقبت در پناهگاه‌ها شامل استفاده از محدودیت‌ها و رفتار خشونت‌آمیز توسط پزشکان نیز بود.

اما روان درمانی مدرن در اواخر قرن نوزدهم در اروپای غربی توسعه یافت و بسیاری از تکنیک‌های درمانی نیز در قرن بیستم شکوفا شد.. امروزه و در قرن بیست و یکم، درمان‌های بسیاری وجود دارد که زمینه‌های متنوعی مانند ذهن آگاهی و زیست‌شناسی عصبی را نیز در بر می‌گیرد.

کی برای مشاوره فردی اقدام کنم ؟

مشاوره فردی، اغلب بر نگرانی‌ها و مسائل فوری مربوط به زمان حال و یا آینده نزدیک فرد متمرکز است. این مشاوره می‌تواند شامل مشاوره و برنامه‌ریزی شغلی، تسکین غم و اندوه پس از مرگ یکی از عزیزان یا برخورد با مشکلات در یک شغل جدید باشد. بسیاری از افراد هنگامی که بحران‌های ناشی از مشکلات خانوادگی، تحصیلی، شغلی و … همه زندگی آن‌ها را فرا گرفت، به فکر مشاوره فردی می‌افتند.

برخی دیگر نیز با مشاهده اولین نشانه‌های بروز مسئله اقدام به این امر می‌کنند. اما افرادی نیز هستند که پیش از وقوع امر و از آن جا که می‌دانند مسئله پیش رو می‌تواند مسئله چالش برانگیزی باشد، اقدام به استفاده از مشاوره فردی می‌کنند تا خود را برای ورود به میدان آماده کنند. مانند مشاوره پیش از ازدواج یا جلسات فردی والدین پیش از آغاز سن بلوغ فرزندانشان. بنابراین، مشاوره‌های فردی بر خلاف جلسات روانشناختی و رواندرمانی خاص، نه بر گذشته و حل گره‌های کودکی و خردسالی فرد، بلکه بر زمان حال و یا آینده نسبتاً نزدیک او متمرکز است. اگرچه ممکن است برخی افراد پس از جلسات مشاوره فردی به این نتیجه برسند که به جلسات رواندرمانی و درمان‌های خاص رفتاری یا دارویی نیازمند اند، در این صورت مشاور آن‌ها را به متخصص مورد نظر ارجاع خواهد داد.

موارد مشکلات فردی شایع در افراد:

• مسائل خانوادگی و مشکلات بین زوجین
• مسائل مربوط به مشکلات میان والدین و فرزندان
• مشکلات مربوط به افت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان
• مشکلات مربوط به مسائل محیط کار
• مشاوره های پیشگیری برای مشاوره پیش از ازدواج و هدایت تحصیلی یا شغلی
• مشکلات از دست دادن عزیزان یا شغل

هدف جلسات مشاوره فردی 

همانطور که بیان شد، به طور کلی، هدف جلسات فردی، گفتگو درباره نگرانی‌های مربوط به سلامت روان و کمک به درمان‌جویان برای بهبود، رشد، و حرکت به سمت زندگی پربارتر و از نظر روانی سالم‌تر و همچنین حل و رفع مسائل و مشکلات مقطعی و فعلی است. جلسات فردی اساساً مراجع محور اند و مسائل، مشکلات، تیپ شخصیتی و سایر ویژگی‌های درمان‌جو در آن‌ها نقش بسیار موثری دارد.

در آخر…

بسیاری از عوارض و نتایج حاصل از اختلالات سلامت روان منجر می‌گردد تا فرد مبتلا دیدگاهی مخدوش، نادرست و یا کنفی نسبت به دنیای اطراف، نسبت به خود و یا آینده‌اش داشته باشد. مشاوره فردی می‌تواند با اصلاح دیدگاه‌ها و جهان‌بینی فرد، او را در بهبود سلامت روان و اتخاذ روش‌های صحیح و واقعی برای گام‌نهادن در آینده، یاری کند.